Mánudagurinn

Við Gunni erum nú við tölvurnar okkar, með franskar fréttir á og erum tengdir við umheiminn, nýbúnir að borða góðan mat en bjuggum til okkur eigin uppskrift af salati með góðum osti, tómötum, blönduðu salati, "jampon cru" harðsoðnum eggjum, steiktum sveppum, papriku, lauk og "lardon. Og svo okkar eigin "salatsósu de Gunnar".

Við byrjuðum daginn hinsvegar á því að þurfa að vakna útaf vinnu og skóla. Ég vaknaði á undan og dreif mig í tíma á meðan Gunni minn svaf en vaknaði nú ekki löngu eftir að ég fór út úr húsi. Það var svo gott að finna fyrir því að það var heitt úti en loksins var milt í veðri og ekki kallt, eins það hefur verið undan farna daga. Það tekur mig nú bara 15 mínútur að komast í skóla miðað við að það tók mig rúmlega 45 mínútur í fyrra. Staðurinn þar sem nýja íbúðin er, er á besta stað og við verulega nálægt öllu. Það er líka verulega stutt fyrir Gunna í kennslu og hann getur ekki hætt að tala um það hve gott það er að búa hérna á sjöundu hæð með útsýni yfir alla parísarborg fyrir utan "Sacre Coer". Það er bara allt annað en í fyrra eða frekar hitt í fyrra þar sem við bjuggum í þrettánda hverfi. En erum nú í þriðja hverfi rétt við Place de la République og í "le marais" hverfinu. 

Í skólanum gekk vel og mikið lært varðandi "media distribution", um franska málfærði og veðrið á frönsku. Eftir að ég fór úr fyrri tímanum sem fjallaði um "meda distribution" fór ég á lítið kaffihús, keypti mér "le Monde", las um forsetaframbjóðendur á meðan ég söpraði á "un café" eða sem sagt bara kaffi expresso og reykti eina sígó. Eftir það fór ég í frönsku tíma og lærði eitthvað í frönskunni en í þessum tíma talaði ég ekki mikið eins og ég reyni að gera sem mest. Ætli ég sé ekki enn kominn á það tímabil að ég er að hugsa og hugsa um það sem ég hef lært í vetur til þess að svo geta talað rétt. Þetta minnir mig á hann Frikka bróður minn sem er bara 9 ára. En hann hefur alltaf tekið sér tíma á að læra eins og að hann sé að íhuga það sem á að gera áður en hann í raun framkvæmir. Maður sér sjálfan sig oft þannig í öðrum og sérstaklega í bróður sínum eins og í mínu tilfelli.

Eftir að hafa verið í frönskutíma sendi ég Gunna sms um að ég færi bara heim en við ætluðum að vera í sambandi útaf búðarráfi í sjöundahverfi. En hann fór í kennslu klukkan þrjú og var í vinnu til fimm svo það passaði að hann kæmi í "skólahverfið" eða "Eiffelhverfið" eftir vinnu þar sem ég væri búinn korter í fimm. Okkur vantar nefnilega þvottkörfu og ég hafði séð eina flott og ódýra þar. Svo ætlaði ég að sýna Gunna göngugötuna sem er við skólan minn í leiðinni og kannski kaupa þar eitthvað sniðugt í búið. En ég vildi frekar fara heim og ná að fara í ræktina og ná að finna blómabúð sem væri byrjuð a selja greni fyrir jólaskrautið. Ég fór heim og þegar ég var rétt kominn uppúr metróinu hringir Gunni og hann að fara að leggja af stað úr kennslu. Ég mæti honum við metróið hans eftir að hafa flakkað í rúmar þrjátíu mínútur eftir greni en ekki fundið neitt. Við ákváðum að fara í búðina og kaupa það helsta fyrir kvöldmatinn góða og svo það nauðsynlegasta. En eftir það ætluðum við í ræktina og fá smá styrktaræfingu. En það er víst nóg að labba um alla borg þannig að maður þarf ekki að fara í ræktina til þess að hreyfa sig. Við gerðum það eftir að hafa farið með matarinnkaupspokana heim.

Svo enduðum við á því að kveikja á tölvum og "imbakassa" og njóta þess að vera til og spjalla saman um það sem mest liggur á. Svo einnig að heyra í henni Siggu okkar sem var að koma frá Köpen. En hún var þar í afmæli og mikið skemmtilegt sem þar gerðist.

En nú, einmitt sitjum við Gunni eftir góðan dag við tölvurnar okkar, Gunni að semja bréf útaf Garðastræti og ég að skrifa þetta bréf og allt í rólegheitum.

 Andrés og Gunni